အေတြးစမ်ား စုစည္းျခင္း (၂)

စကားလုံးမ်ား၊ အဓိပၸါယ္ ႏွင့္ ဝိေရာဓိ

၂၀၀၁ ခုႏွစ္၊ ကၽြန္ေတာ္ (၁၀) တန္းေက်ာင္းသား အ႐ြယ္ေလာက္က ျဖစ္သည္။
အဲအခ်ိန္ေခတ္ေပၚ ေမာ္ဒန္စာေရးဆရာ တစ္ေယာက္၏ စာအုပ္ေတြကို ေတာ္ေတာ္ႀကိဳက္လိုက္ဖူးသည္။
အဲအ႐ြယ္ အဲအေတြးနဲ႔ သူေတြးျပသမွ်က အလန္ႀကီးေတြ ျဖစ္ေနသည္။

ထိုတုန္းက ဖတ္မိတဲ့ စာအုပ္တစ္ခုထဲက စာသား တစ္ခုကို သတိသြားရမိသည္။
အျပည့္အစုံမဟုတ္ေသာ္လည္း ဆိုလိုသည္ကို တူေအာင္ ျပန္ေရးထားပါသည္။
လူတစ္ေယာက္အား ေမးေနျခင္းျဖစ္သည္။
မင္း အဲအခ်ိန္က ေမွာင္မည္းေနတာဆုိေတာ့ ဘာမွ မျမင္လုိက္ရဘူးေပါ့?
အေမးခံရသည့္သူက ျပန္ေျဖသည္။
မဟုတ္ဖူးေလ အေမွာင္ကို ျမင္လုိက္ရတာေပါ့။
ဒီလိုပုံစံျဖစ္သည္။
အဲစာသားတြင္ ထပ္ေတာင္ ျဖည့္ထားေသးသည္။
အင္းေပါ့၊ အဲလို ေျဖမွာေပါ့၊ သူက ဖီလိုေဆာ္ဖါပဲ။
ဒီစာသားကို အဲတုန္းက ဟုတ္သည္ဟုပဲ လက္ခံႏိုင္ခဲ့သည္။
စာေရးဆရာကို ေတာ္ေတာ္ ျမင္တတ္တာပဲ ဟုေတာင္ ေတြးမိလိုက္ေသးသည္။
ေနာက္..တကယ္က်ေတာ့ အဲလို မဟုတ္ဟု စဥ္းစားရမည့္ အခ်က္ကို ေတြးမိလာသည္။
အဲကိစၥက စကားလုံးႏွင့္ အနက္အဓိပၸါယ္ျဖစ္သည္။
အဓိက ေမးသည့္ ကိစၥမွာ ျမင္သလား၊ မျမင္ဘူးလား ျဖစ္သည္။
ျမင္ျခင္းဆိုသည္ကို အဓိပၸါယ္ဖြင့္ရန္ လိုလာသည္။
အဘယ္ကိစၥကို ျမင္သည္ဟု ေခၚသနည္း?
အမွန္တကယ္က (၈) တန္း သိပၸံဖတ္စာအုပ္ေလာက္ ကနဲကပါသည္။
အျမင္ဆိုသည္မွာ အလင္းအရင္းအျမစ္တစ္ခုမွ ထုတ္လႊတ္ေသာ အလင္းတန္းသည္ အရာဝထၱဳ တစ္ခုအား ႐ိုက္ခတ္ၿပီး မ်က္လုံးသို႔ ျပန္ေရာက္လာရာ၊ မ်က္လုံး သူငယ္အိမ္မွ တဆင့္ ဦးေႏွာက္အာ႐ုံေၾကာသို႔ အသိေပးၿပီး အျမင္အာ႐ုံ ျဖစ္လာျခင္းျဖစ္သည္။
ထိုသို႔ သတ္မွတ္ပါက အေမးခံရသူ ျပန္ေျဖေသာ အေျဖမွာ အဓိပၸါယ္လုံးဝ မ႐ိွႏိုင္ေပ။
အေမွာင္ဆုိသည္မွာ အလင္းမ႐ိွျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ထိုအရာအား ျမင္ရျခင္းဟု၍ သတ္မွတ္၍ မရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေတာ့သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ထုိသူအား အေတြးအေခၚပညာ႐ွင္ (ဖီေလာ္ေဆာ္ဖါ) ဟု မဆိုထားဘိ (၈) တန္းစာပင္ မေက်ေသာ သူအျဖစ္သာ သတ္မွတ္ရေတာ့ မည္ျဖစ္သည္။
ကၽြန္ေတာ္ အဓိက ဆိုလိုခ်င္သည္မွာ ထိုသူ လြဲသည္ဟု ေျပာခ်င္သည္ထက္၊ စကားလုံးမ်ားအတြက္ အဓိပၸါယ္ သတ္မွတ္ခ်က္ လိုသည္ဟုေသာ အခ်က္ျဖစ္သည္။
ထိုသို႔ အဓိပၸါယ္ သတ္မွတ္ရန္ ႀကိဳးစားေသာအခါတြင္လည္း မည္သည့္အရာျဖင့္ သတ္မွတ္မည္နည္း?
စကားလုံးမ်ားျဖင့္ ျပန္လည္သတ္မွတ္ပါက၊ ထို စကားလုံးမ်ားအားလည္း အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္ အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ယူရျခင္းျဖင့္ မဆုံးေသာ ျပန္႔ကားျခင္း ျဖစ္လာမည္ ျဖစ္သည္။
ထို အခ်င္းအရာသည္ ေမာ္ဒန္စာေပသို႔ ဦးတည္ေလသည္။
သို႔ေသာ္ ယခု ကၽြန္ေတာ္ေရးသည္မွာလည္း စကားလုံးမ်ားသာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဖတ္႐ႈသူမွ အဓိပၸါယ္ကို လက္ခံထားသည့္ အတိုင္းသာ ဖြင့္မည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကြဲလြဲႏိုင္ပါေသးသည္။
ဒုတိယအခ်င္းအရာသည္ ဝိေရာဒိသို႔ ဦးတည္ေလသည္။