မွားတဲ႔အခါလည္း မွားေပမေပါ႔

သူ မ်ား နိုင္ငံမွာ ေနရတာ အဂ္လိပ္ရံုးသံုး မဟုတ္တဲ႔ နိုင္ငံ ေတြ ဆိုေတာ႔ သူ႔ မိခင္စကားေလး တတ္ထား မွ အဆင္ ေျပ တယ္ ဗ်။ ထိုင္း စကား နည္းနည္းေတာ႔ သင္ ထား ရ တာေပါ႔။ ဘာသာစကားအသစ္တစ္ခု စေလ႔လာရင္ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္စကားလံုးကို ေလ႔လာ သလည္းဆိုေတာ႔အဟီး ေမး ေန စရာ လို ဘူး ထင္တယ္။ ေနာက္ ေစ်း ဝယ္ ရင္ အဆင္ေျပေအာင္ တစ္၊နွစ္၊ သံုးေလး သင္တယ္ ဗ်ာ။ ၾကံဳတုန္း ေျပာ ျပမယ္။

၁-နိန္၊၂-ေဆာင္၊၃-စံ၊စီ-၄၊၅-ဟ၊၆-ဟုတ္၊၇-က်တ္၊၈-ပဲတ္၊၉-ေကာက္-၊ ၁၀- ဆစ္ ။ ၁၁-ဆစ္အတ္၊ ၁၂-ဆစ္ေဆာင္ ...၊ ၂၀ ဆို ေဆာင္ဆစ္လို႔ ထင္ ထား တာ ၊မဟုတ္ ဘူး ဗ်ာ။ ယီးဆစ္တဲ႔၊ ၃၀တို႔ဘာတို႔ ၄၀ တို႔ က်ေတာ႔ ၃ နဲ၄ ေနာက္မွာ ဆစ္ကပ္လိုက္ရံုပဲေလ။ ဒီေလာက္သိရင္ ေစ်းေမး ေစ်းဝယ္ေလာက္ေတာ႔ ရပီေပါ႔ ကိုယ္႔ အထင္နဲ႔ကိုယ္ ကိုယ္ထင္ၾကီးလုပ္ ေနတာ။ တစ္ေန႔ ထိုင္း မ သူ ငယ္ ခ်င္း ၃ေယာက္၇ယ္၊ အေမရိကန္က သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရယ္ ထိုင္းေခါက္ဆြဲ(ပတ္ထိုင္းလို႔ေခၚတယ္) သြား စား ၾက တယ္။ စားျပီးေတာ႔ ထိုင္းမေတြက ပိုက္ဆံ ရွင္းၾကည္႔ပါလို႔ေျပာတယ္ ၊ ထိုင္းလိုေျပာခိုင္းတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၂ေယာက္က ေထာင္႔ရိုင္ခပ္(ဘယ္ေလာက္ပါလည္းဗ်ာ) လို႔ ေမး လိုက္ တယ္။ ဆိုင္ ရွင္က ယိဖား ဆိုေတာ႔ ၂ေယာက္လံုးေၾကာင္သြားတယ္၊ ဂဏန္းေတြထဲမွာ ဒါမပါဘူးေပါ႔။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုၾကည္႔ျပီး ထိုင္းမေတြက ရယ္ၾကတယ္ဗ်ာ။ သူတု႔က ရွင္းျပတယ္ ယိဖါးဆိုတာ ၂၅ ပါပဲတဲ႔။ ယီးဆစ္ဟား ဆိုတာ ၂၅ ဗ် ကၽြန္ေတာ္တို႔ သင္ထားတာ၊ ယိဖားနဲ႔ေတြ႔ေတာ႔ငုတ္တုပ္ကို ေမ႔ေတာ႔တာပါပဲ။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပဲ ျမန္မာအသံုးအနွံုးကို သြား သတိရမိ တယ္ ဗ်ာ။ ၂၅ က်ပ္ ဆို တာကို အစိတ္ ပါ လို႔ သြား ေျပာ ရင္ နိုင္ငံျခားသားေတြ မတ္တပ္ေမ႔သြား နိုင္တယ္နာ္။
ေနာက္ ထိုင္းေတြက စကားေျပာရင္ ရနဲ႔ လနဲ႔ မပီဘူးဗ်။ သတိမထားမိရင္ ရ က လျဖစ္ေတာ႔တာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္႔သူငယ္ခ်င္းထိုင္းမနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က အားတဲ႔အခါ ၾကက္ေတာင္ သြား ရိုက္ ေလ႔ ရွိ တယ္။ ၾကက္ေတာင္ရိုက္ရင္းနဲ႔ သူက ေဆာလီး ေဆာလီး နဲ႔ ခဏ ခဏ ေျပာေတာ႔၊ ကိုယ္ ပါ အက်င္႔ ပါ လာ တယ္။ အမွန္ ဆို သူက အဂ္လိပ္စာေကာင္းတယ္၊ သတိမထားပဲေျပာလို႔ ေဆာရီးကေန ေဆာလီး ျဖစ္ သြားတာ။ သူတို႔ကို စခ်င္လို႔ ေဆာလီး ေျပာရင္းက အက်င္႔ပါသြား လို႔ ေတြ႔တယ္အခါ ေဆာလီးလို႔ေျပာမိရင္ ေဆာလီးဗ်ိဳ႔။ ေရးခ်င္တာေတြ မစီမစဥ္ပဲေရး လိုက္ လို႔ မ်က္စိေနွာက္ျပီး ဖတ္ရတာပ်င္းစရာေကာင္းေနရင္လည္း ေဆာလီးပါဗ်ာ။